Πέμπτη 31 Μαΐου 2007

Τα σκουπίδια της ζωής μου


Εδώ αγαπητοί φίλοι κι οχτροί βλέπετε τη ζωή μου ωρέ.

Τα επαγγελματικά μου όνειρα είναι το τσίγκινο κουτάκι δεξιά,

τα σχέδια μου παντός είδους για το μέλλον είναι ο εξαίρετος χάρτης της Ελβετίας (τόσο ξενέρωτα όνειρα ναι),

η δίψα μου για ζωή είναι ότι απέμεινε μέσα στα πλαστικά μπουκάλια που διακρίνονται,

οι προσωπικές μου σχέσεις είναι τα τσαλακωμένα χαρτιά τριγύρω (τουλάχιστον δεν είναι καμμένα χαρτιά για να είμαι και αισιόδοξη εεεεε),
η ΔΥΝΑΜΗ μου,
η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ μου,
η ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ μου να δημιουργήσω και να προσφέρω,
ΟΛΑ μέσα στον κάδο

και η βρεφική πάνα τι να είναι; αντε να πούμε ότι είναι η λαχτάρα μου να καταλάβω τον κόσμο; να γίνα ένα με το σύμπαν; ουάχααα τι λέω πάλι.

ΣΤΑ ΑΖΗΤΗΤΑ ΟΛΑ

Και το πιο εκπληκτικό φίλοι κι οχτροί είναι το εξής:

Ωχούουου και δε με νοιάζει...

Ωχούουου και δε με νοιάζει για όλα αυτά...
Άσε που άμα θέλω φτιάχνω καινούργια, γυαλιστερά και τρεμάμενα στο πρώτο άγγιγμα...

Κάθομαι εδώ πέρα και πίνω το γαλατάκι μου και νιώθω πως είναι ωραία η ζωή και χωρίς αλάτι και χωρίς πιπέρι.

Μια σκέτη από γιουβέτσι.

Και πως μ΄ αρέσει ωρεεεεε!!!!

4 σχόλια:

Christophorus είπε...

Κουράγιο, φούι...


Εδώ είμαστε....

Christophorus είπε...

Κουράγιο, φούι...


Εδώ είμαστε....

Credit είπε...

Μα δεν περνάω ζόρια Φούι.
Όλα αυτά είναι μια διαπίστωση. Μάλιστα η χαρά μου είναι μεγάλη που μέχρι πριν από λίγο καιρό στενοχωριόμουνα με αυτό το ΣΤΑ ΑΖΗΤΗΤΑ, αλλά τώρα είμαι χαλαρή και ήσυχη.

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Ποτέ μην πετάτε χάρτες!
Είναι η αποτύπωση της διαδρομής μας, η μνήμη της κίνησής μας σε ένα συγκεκριμένο τόπο.
Εγώ τους μαρκάρω, αποτυπώνω την διαδρομή που έκανα και τους φυλάω ή τους χαρίζω στους συνταξιδιώτες μου.
Εις ανάμνηση ωραίων στιγμών.