Κα ΜΠΛΑΜΠΛΙΔΟΥ ΠΡΟΣΚΥΝΩ

1/7/07

ΔΕΝ ΤΗΝ ΕΙΔΑ LIVE...
ΜΟΝΟ ΤΗΣ ΜΙΛΗΣΑ ΣΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ.
ΚΑΠΩΣ ΤΗΣ ΤΟ ΦΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΛΟΥΜΠΕΝ...

Credit παιδί μου, το πρόβλημα με τα λούμπεν στοιχεία είναι ότι απλώς είναι στο περιθώριο και μένουν πάντα εκεί, δεν κάνουν επανάσταση ποτέ ούτε συμμετέχουν στις επαναστάσεις γιατί δεν έχουν ταξική συνείδηση. Είναι συνέχεια στην απέξω δηλαδή.

Η ιστορία γράφεται από όλους τους άλλους...

Την τρέλλα μου της λέω και το ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ, η ΜΟΝΜΑΡΤΗ του ΠΙΚΑΣΟ, ο ΘΕΙΟΣ μου ο ΝΙΚΟΣ τι είναι όλα αυτά αν όχι επανάσταση;

Αυτά είναι μόδες Credit παιδί μου, μόδες....

Έτσι μας βλέπουνε εμάς που δεν αφομοιωνόμαστε (εντελώς) με το σύστημα οι απομέσα...
Κάτι ρομαντικοί τύποι που δεν συμμετέχουν στη γραφή της ιστορίας...

The story of my life reviewed in two sentences by HER MAJESTY Prof. Blablidou the queen of lie and diaplocation.

Ομολογώ ότι στεναχωρήθηκα.
Οι ρομαντικές, μικροαστικές, καθημερινές σαχλοεπαναστάσεις μου όντως είναι απλώς λούμπεν. Δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα. Το μόνο αποτέλεσμα που έχουν είναι να κοιμάμαι ήσυχη, να απευθύνονται σε μένα όταν θέλουν μια δουλειά καλά και να με αποκλείουν από τις λήψεις αποφάσεων γιατί θα τα πω λούμπεν καθαρά σε όλους...
Ξεκίνησα να το γράψω στο blog στις 14 Ιουνίου όταν έγινε αλλά είχα βαρειά καρδιά και το παράτησα.
Με πίκρανε η γεύση της ήττας...
Τώρα μου πέρασε λίγο...

ΠΡΟΣΚΥΝΩ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΣΑΣ ΜΑΝΤΑΜ...
(ακόμα και αυτή η έκφραση είναι ένας λούμπεν τρόπος να εκφραστεί κανείς....ωωωωωωωωχ)