Ω οι ωραίες μέρες!

Σήμερα είναι τα γενέθλιά μου.

Μόλις βγήκα από το σπίτι και μπήκα από το αυτοκίνητο και οδήγησα 100 μέτρα ένα περιστέρι έριξε μια τεράστια μαυροπράσινη ζουμερή και ηχηρή κουτσουλιά στο παρμπρίζ μου εν κινήσει.

Σε καλημερίζει η ζωή από την αρχή με δώρα!!!!!

Όμως... "φεεεεεεεύγω και στέλνω σ΄ όλους σας φιλάαααακια" μετά λέει κάτι για ανθρωπάκια αλλά δεν θυμάμαι ακριβώς (από τις Ρόδες είναι το στιχάκι, από το "Ο χαρταετός").

Επίσης σήμερα έχω ένα χρόνο αυτό το blog.

Χτες έβλεπα την ταινία Uranya σε DVD και μου μειναν οι σκηνές με τα ποδήλατα κάτω από τα δέντρα. Έχω συνέχεια την αίσθηση οτι θα βγω από το κωλοχανείο εδώ και θα κατέβω στο ποδήλατό μου με το Γιάννη, τη Μαρίνα, την Άννα, το Δημήτρη και τη Μαρία και θα πάμε στον Αη Γιώργη μεσημεριανή βόλτα με τα σορτσάκια μας και τα χιλιοχτυπημένα μας γόνατα.

Δηλώνω υπεύθυνα ότι τα σημερινά μου γενέθλια τα ΑΓΝΟΩ επισήμως και αρνούμαι να αθροίσω άλλη μια χρονιά στη βιολογική μου ηλικία ύπαρξης.

Αναγγέλω επίσης ότι είμαι δώδεκα χρονών και μεγαλοδείχνω, ότι ΔΕΝ μου έχει έρθει ακόμα περίοδος, ότι είμαι τρελλά ερωτευμένη με τον Παντελή το παιδί του δικηγόρου που μένει στον αποπάνω δρόμο, ότι μαζεύω λεφτά να αγοράσω πατίνια, ότι το απόγεμα μετά τη βόλτα με τα ποδήλατα θα πάω στο γήπεδο πίσω από το Γυμνάσιο να παίξω βόλλευ και επίσης δηλώνω υπεύθυνα ότι μπορεί όλο το σύμπαν να πα να γαμηθεί.

Δηλώνω επίσης οτι θα πάω στην Ύδρα για τριήμερο (αυτό είναι αλήθεια) και απειλώ τον καιρό ότι θα του γαμήσω τα πρέκια αν χαλάσει διότι άντε και πολλά του χρωστάω τελευταία.