Στη θεία μου τη Μαριέττα

Έχω χαθεί από το blog. Ο χρόνος είναι ανύπαρκτος.
Χτες όμως άκουσα αυτό το τραγούδι που λέει "αν θα μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα θα ξαναέβαφα γαλάζια τη θάλασσα" και θυμήθηκα τη θεία μου τη Μαριέττα.

Γειάαααααααα σου θεία Μαριέτταααααααα!!!!!
Πως είναι εκεί πάνω;
Περνάς καλά;
Σε αφήνουν να τρως γλυκά;
Έχει ΘΑΛΑΣΣΑ;
ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΣΤΟ ΠΕΛΑΓΟ;
ΜΠΑΝΙΑ;
ΗΛΙΟΒΑΣΙΛΕΜΑΤΑ;
ΒΟΛΤΕΣ;
Αν δεν περνάς καλά θα πάω στο ΜΕΓΑΛΟ ΓΕΡΟ να του σπάσω τα μούτρα!
Εδώ είμαστε στην ίδια μαλακία όπως παλιά.
ΘΑ ΘΕΛΑ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟ ΜΠΕΜΠΑΚΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΜΠΑΝΙΟ ΟΠΩΣ ΠΑΛΙΑ.
ΣΥΓΝΩΜΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΣΠΑΣΑ ΤΟΤΕ ΤΑ ΓΑΜΗΜΕΝΑ ΜΟΥΤΡΑ ΤΟΥ ΚΩΛΟΠΑΙΔΟΥ ΠΟΥ ΗΡΘΕ ΜΕ ΤΟ 166 ΚΑΙ ΣΟΥ ΕΙΠΕ "ΖΑΧΑΡΟ ΕΧΕΙΣ ΜΟΝΟ; ΖΑΧΑΡΟ ΕΙΧΕΣ ΜΟΝΟ. ΤΩΡΑ ΚΥΡΙΑ ΜΟΥ ΕΧΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΡΔΙΑ!"
Χαίρομαι που κάναμε μαζί το τελευταίο σου μπάνιο αλλά λυπάμαι που δεν πρόλαβα ποτέ να σου πω ότι σ΄ αγαπώ και ας είσαι γκρινιάρα.
ΥΠΟΣΧΕΣΟΥ πως θα με πας μόλις έρθω εκεί πάνω στο καλύτερο μέρος για μπάνιο, ψάρι και ηλιοβασίλεμα!

ΑΝΤΕ
ΚΑΛΗΝ ΑΝΤΑΜΩΣΗ
ΦΙΛΙΑ ΣΤΟΝ ΠΑΠΠΟΥ
ΠΕΣ ΤΟΥ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΟΥΛΗΘΗΚΑ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΚΟΜΑ, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΗΣΥΧΟΣ